Mijn kindje 2.0

EDIT: Vanaf vandaag verschijnen hier geen nieuwe blogs meer, maar deze weblog blijft voorlopig nog wel bestaan. Wil jij nieuwe blogs van mij blijven lezen? Voeg dan snel Marikee.nl toe aan je Google Reader, Bloglovin of waar je mijn blogs dan ook leest.

Opeens was ze daar. Mijn kindje 2.0.

Nogal impulsief besloot ik dat ze er moest komen. Toevallig was daar een tweep die al mijn vragen kon en wilde beantwoorden. Maar hij kon meer dan vragen beantwoorden. Hij kon dingen voor mij regelen. Mijn lang gedroomde droom waarmaken. Binnen een paar uurtjes. Alsof het niets is.

Hoewel het de bedoeling was dat ik jullie, mijn lezers, zou trakteren. Het liep iets anders. Door de behulpzame tweep besloot ik mijzelf te trakteren. Hoewel dat nog wat dilemma’s met zich mee bracht. Maar na een hoop getwijfel hakte ik de knoop door ent trakteerde mijzelf op mijn kindje 2.0.

Read Full Post »

Review app: Bloglovin

Waarschijnlijk kennen de meeste bloggers ‘Bloglovin’ wel, de website waar je een account aanmaakt en weblogs aan toevoegt die je wilt volgen. Vergelijkbaar met Google Reader en een ideale manier om meerdere blogs bij te houden zonder alle websites langs te gaan.

Het enige nadeel aan ‘Bloglovin’ was dat deze website geen app voor de iPhone kende. Wanneer je een druk leven leidt is een app om blogs te lezen ideaal. Op een dag blijft er vaak weinig tijd over om met je laptop op schoot weblogs te lezen, maar vaak is daar wel tijd voor als je onderweg bent of pauze hebt. Op zulke momenten zijn de diverse apps waarmee je weblogs kan lezen erg handig. Maar ‘Bloglovin‘ liep dus nog een beetje achter. Vooral beauty- en fashionliefhebbers lezen weblogs via deze site en deze werden dus een beetje teleurgesteld.

Gelukkig bleek afgelopen week dat ‘Bloglovin’ eindelijk een app heeft ontwikkeld. De app heeft het welbekende iPhone-design en opent met een overzicht van de weblogs die nog ongelezen posts hebben. Wanneer je het sterretje aanklikt links van de weblognaam komt de weblog bovenaan het overzicht te staan. Daarnaast kent de app de Popular-button die je per categorie kan bekijken, de Top Blogs van All Time of Up and Coming Top Blogs en jouw account-instellingen. Bij de account-instellingen kan je je gemakkelijk uitschrijven voor een weblog. Een weblog toevoegen aan jouw account kan ook, maar daarvoor moet je wel een beetje Zweeds kunnen. Bij het overzicht van de weblogs die jij volgt staat namelijk een +teken, wanneer je deze aan klikt verschijnt er een Zweedse titel. Gelukkig staat er ook in het Engels ‘Add blog’, dus duidelijk is het wel. Waarschijnlijk zal met een update deze Zweedse woorden eruit gehaald worden. Voor nu moet je er maar aan wennen.

Het klinkt allemaal veelbelovend, maar er zitten wel degelijk twee nadelen aan deze app. Het voordeel van de website is dat blogs verschijnen in volgorde van posten en niet op volgorde van naam. Het voordeel daarvan is dat je gewoon naar beneden scrollt tot waar je was gebleven met lezen, om vervolgens steeds verder naar boven te scrollen terwijl je blogs leest. In de app verschijnen de weblogs in alfabetische volgorde van de weblognaam en dus lees je weblogs niet meer in chronologische volgorde.

Het tweede nadeel is dat de app niet synchroniseerd met de website. Weblogs die ik gelezen heb op de app tellen niet mee online en dus lees je eigenlijk nog dubbel als je zowel via je iPhone als via de website leest. Wellicht kan je dit wel instellen, maar ik heb helaas nog niet gevonden waar.

Wanneer je een ‘Bloglovin’-account hebt is deze app wel een aanrader, helemaal als je juist onderweg of in je pauze weblogs wilt lezen. Heb je nog geen ‘Bloglovin’-account? Deze kan aangemaakt in de app zelf. De app ‘Bloglovin’ is gratis verkrijgbaar in de App Store.

Read Full Post »

Zo’n computer

Geef mij maar een pen en een mooi schriftje en ik schrijf wel. Uren lang. Dagen lang. Mooie verhalen. En pas nadat de inspiratie weg is, voel ik pas de pijn in mijn hand. Inspiratie is mijn drijfveer waardoor ik de wereld om mij heen vergeet of er simpelweg geen aandacht aan besteed.

Plastic bakken vol met schriftjes met verhalen. Verzameld sinds de eerste letter die ik op papier zette tot nu. Want schrijven op papier doe ik nog steeds. Hoewel een stuk minder dan vroeger toen een computer nog een gek ding was. Lang voordat ik slechts twee keer per week een uurtje achter de computer mocht om te msn’en. Lang voordat ik wist wat bloggen was. Lang daarvoor schreef ik. Ik schreef zoals schrijven bedoeld is. Verhalen met mooie zinnen, verhalen die iets vertellen. Verhalen met een moraal. Verhalen die mensen iets leren of op iets wijzen dat tot dan toe onzichtbaar was.

Maar zo’n computer werkt dus niet bemoedigend. Want mooie verhalen schrijven kan ik niet achter een computer. Of beter gezegd: het begin is gemakkelijk en vloeit voort uit explosieve inspiratie. Maar dat einde. Ja, dat einde of beter gezegd het middenstuk. Dat is een ramp. Want na het begin, een hoopvol begin, houdt het gewoon op. Het lukt niet meer. Omdat je één keer een verkeerde toets in tikt en daardoor na moet denken over hoe het verder ging na die verkeerde ingedrukte toets. Omdat je een pop-up krijgt over dat je computer niet meer beveiligd is en die pop-up er blijft staan totdat je op ‘later weergeven’ klikt. Omdat die laptop opeens een hels lawaai maakt, een ongelofelijk alarm dat die van een auto doet verbleken. Omdat de stekker altijd verder weg ligt dan je denkt. Omdat een computer een beeldscherm heeft waar in letters in staan die jij niet hebt geproduceerd.

Een schrift is leeg. Een vel papier is leeg. En alles wat daar verschijnt wanneer jij begint met schrijven is puur en alleen door jou gecreëerd. Jouw creatie, ontstaan vanuit jouw inspiratie. Niets mooiers dan dat.

Ik heb respect voor schrijvers. Echte schrijvers. Schrijvers van boeken. Die urenlang naar een beeldscherm staren omdat daar langzaam een verhaal verschijnt terwijl de vingers over het toetsenbord vliegen. Mooie verhalen. Daar heb ik echt respect voor. Want ik weet dat ik niet snel schrijfster zal worden. Mooie verhalen verschijnen namelijk niet op mijn beeldscherm. Mijn schriftjes zijn bevoorrecht. Die mooie verhalen zijn voorlopig van mij.

Voordeel is dat ik op mijn weblog geen lange verhalen hoef te schrijven. Hetzelfde geldt voor mijn (droom)stage. Korte verhalen voldoen en dat kan ik wel.

Read Full Post »